علامه بزرگوار حضرت آيت الله شيخ حسن فريد گلپايگاني که از علماي تهران هستند از استاد خود مرحوم آيت الله حاج شيخ عبدالکريم حائري يزدي نقل کردند: در اوقاتي که در سامرا مشغول تحصيل علوم ديني بودم اهالي سامرا به بيماري وبا و طاعون مبتلا شدند و همه روزه عده‏اي مي‏مردند. روزي در منزل استادم مرحوم سيد محمد فشارکي (اعلي الله مقامه) با جمعي از اهل علم نشسته بودم، ناگهان مرحوم آقا ميرزا محمد تقي شيرازي تشريف آوردند و صحبت از بيماري وبا شد که همه در معرض خطر مرگ هستند. مرحوم ميرزا فرمودند: اگر من حکمي بدهم انجام مي‏شود يا نه؟ همه‏ي اهل مجلس گفتند: بلي! سپس فرمودند: من حکم مي‏کنم که شيعيان ساکن سامرا از امروز تا ده روز همه مشغول خواندن زيارت عاشورا شوند و ثواب آن را به روح شريف نرجس خانم والده‏ي ماجده‏ي حضرت حجة بن ‏الحسن عليه‏السلام هديه نمايند تا اين بلاها از آن‏ها دور شود. اهل مجلس نيز اين حکم را  به تمام شيعيان رساندند و همه مشغول خواندن زيارت عاشورا شدند. همه روزه عده‏اي از سني‏ها مي‏مردند به طوري که اين موضوع براي همه آشکار شد و برخي از سني‏ها از شيعه‏ها پرسيدند: ديگر کسي از شماها تلف نشده است؟

آنها گفتند: شيعيان زيارت عاشورا خواندند و بلا از آن‏ها دور شد. آقاي گلپايگاني فرمودند: وقتي گرفتاري سختي برايم پيش مي‏آمد، فرموده آن مرحوم يادم مي‏آمد و از اول ماه سرگرم خواندن زيارت عاشورا مي‏شدم و در روز هشتم به طور کامل برايم فرج مي‏شد. (داستان‏هاي شگفت. )

منبع: کرامات حسينيه و عباسيه  ؛ موسي رمضاني‏پور  نوبت چاپ: هفتم تاريخ چاپ: زمستان 1386 چاپ: محمد (ص) ناشر: صالحان  صفحات 30 و 31

يكي از شيعيان در بصره سالي ده شب در خانه اش دهه عاشورا روضه خواني مي كرد اين بنده خدا ورشكست شد و وضع زندگي اش از هم پاشيده شد حتي خانه اش را هم فروخت . 
نزديك محرم بود با همسرش داخل منزل روي تكه حصيري نشسته بودند يكي دو ماه ديگر بنا بود خانه را تخليه كنند، و تحويل صاحبخانه بدهند و بروند. 
همسرش مي گويد: يك وقت ديدم شوهرم منقلب شد و فرياد زد. 
گفتم : چه شده ؟ چرا داد مي زني ؟